مقدمه

گال یک عفونت پوستی مسری است که توسط کنه Sarcoptes scabiei ایجاد می شود. با خارش شدید و بثورات متشکل از برجستگی ها و تاول های قرمز کوچک مشخص می شود. درمان معمولاً شامل از بین بردن کنه ها و تسکین علائم مرتبط است.

درمان گال

در اینجا فرآیند درمان به طور کلی شامل موارد زیر است:

1. **کرم پرمترین موضعی**: پرمترین یک داروی رایج است که برای درمان گال استفاده می شود. این یک کرم موضعی است که در سراسر بدن از گردن به پایین مالیده می شود و برای یک دوره مشخص (معمولاً 14-8 ساعت) قبل از شستشو باقی می ماند. این فرآیند معمولاً پس از 7-10 روز تکرار می شود تا اطمینان حاصل شود که کنه های تازه بیرون آمده نیز از بین می روند. پرمترین با از بین بردن کنه ها و تخم های آنها عمل می کند.

2. **ایورمکتین**: در مواردی که درمان های موضعی ممکن است موثر نباشد، می توان داروهای خوراکی مانند ایورمکتین را تجویز کرد. ایورمکتین یک داروی ضد انگلی است که گاهی اوقات برای درمان گال استفاده می‌شود، به‌ویژه در مواردی که افراد متعدد مبتلا هستند، شیوع بیماری در موسسات یا اگر فرد قادر به تحمل یا استفاده از کرم‌های موضعی نباشد.

3. **آنتی هیستامین ها**: اینها می توانند به مدیریت خارش شدیدی که اغلب همراه با گال است کمک کنند. آنتی هیستامین های بدون نسخه مانند دیفن هیدرامین می توانند به کاهش خارش و خواب بهتر کمک کنند.

4. **کرم های استروئیدی**: اگر خارش و التهاب شدید باشد، ممکن است کرم های کورتیکواستروئیدی موضعی برای کمک به کاهش علائم تجویز شود. با این حال، به دلیل پتانسیل عوارض جانبی، معمولاً برای دوره های کوتاه استفاده می شوند.

5. **اقدامات بهداشتی**: در کنار درمان پزشکی، رعایت برخی اقدامات بهداشتی برای جلوگیری از آلودگی مجدد یا انتشار کنه ها به دیگران بسیار مهم است. این شامل شستن تمام لباس‌ها، ملافه‌ها و حوله‌ها در آب داغ، جاروبرقی کامل خانه و اجتناب از تماس فیزیکی نزدیک با دیگران تا زمان موفقیت‌آمیز شدن درمان است.

6. **درمان تماس ها**: اگر فردی در خانواده یا افراد نزدیک شما مبتلا به گال تشخیص داده شد، توصیه می شود که او نیز تحت درمان قرار گیرد، حتی اگر علائمی از خود نشان نمی دهد. این به جلوگیری از عفونت مجدد کمک می کند.

7. **اجتناب از خاراندن**: خاراندن می تواند منجر به عفونت های ثانویه شود. کوتاه نگه داشتن ناخن ها و استفاده از کمپرس خنک یا لوسیون کالامین می تواند به کاهش خارش کمک کند.

راهبردهای مراقبت پرستاری برای بیماران مبتلا به این بیماری:

**بخش 1: درک گال**
انتقال و علائم گال:
– توضیح دهید که گال چگونه از طریق تماس مستقیم پوست به پوست یا اشتراک گذاری اقلام آلوده گسترش می یابد.
– علائم رایج از جمله خارش شدید، بثورات پوستی و لانه های قابل مشاهده را شرح دهید.

تشخیص و شناسایی:
– اهمیت ارزیابی بالینی و بررسی میکروسکوپی بالقوه خراش های پوست را برجسته کنید.
– ذکر کنید که گال اغلب به دلیل شباهت آن به سایر بیماری های پوستی ممکن است اشتباه تشخیص داده شود.

**بخش 2: مراقبت پرستاری از بیماران گال**
جداسازی و کنترل عفونت:
– بر لزوم جداسازی بیماران برای جلوگیری از گسترش بیشتر آلودگی تاکید کنید.
– اقدامات دقیق کنترل عفونت مانند پوشیدن دستکش، روپوش و رعایت بهداشت مناسب.

آموزش بیمار:
– اهمیت آموزش بیماران در زمینه انتقال و پیشگیری از گال را توضیح دهد.
– اطلاعاتی در مورد شستن صحیح دست ها، اجتناب از تماس نزدیک و شستن لباس و ملافه ارائه دهید.

مدیریت دارویی:
– در مورد داروهای موضعی معمول تجویز شده مانند پرمترین بحث کنید و روند کاربرد آنها را توضیح دهید.
– اهمیت پیروی از رژیم درمانی تجویز شده و نیاز بالقوه به درمان مجدد را برجسته کنید.

تسکین علائم:
– راهکارهایی را برای کمک به کاهش خارش پیشنهاد دهید، مانند استفاده از آنتی هیستامین ها یا کورتیکواستروئیدهای موضعی.
– اهمیت خاراندن نکردن را برای جلوگیری از عفونت های ثانویه ذکر کنید.

**بخش 3: حمایت روانی**
تاثیر عاطفی:
– به ناراحتی روانی بالقوه ناشی از گال به دلیل ماهیت مسری و انگ آن رسیدگی کنید.
– ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را تشویق به ارائه حمایت همدلانه و رسیدگی به نگرانی های بیمار کنید.

ارتقای سلامت روان:
– تکنیک های کاهش استرس را برای کمک به بیماران برای مقابله در طول درمان توصیه کنید.
– مزایای شرکت در تمرینات تمدد اعصاب، مدیتیشن یا مشاوره در صورت نیاز را ذکر کنید.

**بخش 4: اقدامات پیشگیرانه**
تماس با ردیابی و آموزش:
– ضرورت شناسایی و اطلاع رسانی به افراد نزدیک برای درمان فوری را توضیح دهید.
– نقش متخصصان مراقبت های بهداشتی را در آموزش مخاطبین در مورد علائم گال و اقدامات پیشگیرانه برجسته کنید.

پاکسازی محیط زیست:
– ارائه راهنمایی در خصوص نظافت و ضدعفونی محیط زندگی بیمار از جمله مبلمان و وسایل شخصی.
– پیشنهاد استفاده از آب داغ برای شستن لباس ها و ملافه ها برای از بین بردن کنه ها.

نتیجه:

مراقبت پرستاری برای بیماران گال شامل یک رویکرد جامع شامل جداسازی، آموزش بیمار، تجویز دارو و حمایت روانی است. با درک انتقال، علائم و اقدامات پیشگیرانه، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند به طور موثر موارد گال را مدیریت کرده و به رفاه افراد مبتلا کمک کنند. از طریق تلاش های مشترک، هم بیماران و هم متخصصان مراقبت های بهداشتی می توانند برای به حداقل رساندن تأثیر این بیماری پوستی بسیار مسری با یکدیگر همکاری کنند.