تفاوت آلزایمر و دلیریوم در روان پرستاری شیلا

بیماری آلزایمر و دلیریوم هر دو شرایط عصبی هستند که می توانند بر شناخت و رفتار تأثیر بگذارند، اما ویژگی های متمایزی دارند. در اینجا مقایسه ای از ویژگی های کلیدی آنها آورده شده که جهت آمادگی کنکور ارشد پرستاری لازمه بدونین؛

1. شروع و مدت:

– بیماری آلزایمر: یک اختلال عصبی مزمن و پیشرونده است که در طول زمان به کندی ایجاد می شود. علائم معمولا در افراد مسن ظاهر می شود و به تدریج در طی چندین سال بدتر می شود.
– دلیریوم: یک بیماری حاد است که به سرعت در یک دوره کوتاه و معمولاً در عرض چند ساعت تا چند روز ایجاد می شود. دلیریوم اغلب موقتی و برگشت پذیر است و علائم آن در طول روز در نوسان است.

2. علل زمینه ای:

– بیماری آلزایمر: علت دقیق آن به طور کامل شناخته نشده است، اما شامل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی است. مشخصه آن تجمع رسوبات پروتئین غیرطبیعی (پلاک های بتا آمیلوئید و تاو تاوگل) در مغز است که منجر به آسیب عصبی و زوال شناختی می شود.
– دلیریوم: معمولاً به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند عفونت، عوارض جانبی دارو، عدم تعادل متابولیک، ترک مواد یا جراحی ایجاد می شود. دلیریوم نتیجه اختلال حاد در عملکرد مغز است.

3. علائم شناختی:

– بیماری آلزایمر: در درجه اول بر حافظه تأثیر می گذارد و به تدریج سایر عملکردهای شناختی مانند زبان، حل مسئله، قضاوت و استدلال را مختل می کند. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است دچار سردرگمی، مشکل در یافتن کلمات و چالش در انجام وظایف آشنا شوند.
– دلیریوم: باعث شروع سریع سردرگمی و نوسانات توجه، تمرکز و آگاهی می شود. افراد مبتلا به دلیریوم ممکن است دچار سردرگمی، تفکر آشفته، کاهش حافظه کوتاه مدت و اختلال در توانایی پردازش اطلاعات شوند.

4. علائم حرکتی:

– بیماری آلزایمر: در مراحل اولیه، علائم حرکتی برجسته نیستند. با پیشرفت بیماری، افراد ممکن است مشکلاتی در هماهنگی، تعادل و مهارت های حرکتی داشته باشند.
– دلیریوم: علائم حرکتی متفاوت است، اما می تواند شامل بی قراری، بی قراری، لرزش و در موارد شدید، بیش فعالی شدید یا کم تحرکی باشد.

5. سیر و پیشرفت:

– بیماری آلزایمر: یک بیماری پیشرونده با کاهش تدریجی عملکرد شناختی و توانایی های عملکردی است. علائم با گذشت زمان بدتر می شود و منجر به اختلال شدید در فعالیت های روزانه و در نهایت وابستگی به دیگران برای مراقبت می شود.
– دلیریوم: اگر علت زمینه ای شناسایی و به موقع درمان شود، هذیان اغلب قابل برگشت است. با این حال، در صورت عدم درمان یا در موارد خاص، دلیریوم می تواند منجر به اختلال شناختی طولانی مدت یا افزایش خطر مرگ و میر شود.

6. مدیریت و درمان:

– بیماری آلزایمر: هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اما استراتژی های مختلف می تواند به مدیریت علائم و کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند. اینها شامل دارو برای مدیریت علائم شناختی، اصلاح شیوه زندگی، تحریک شناختی، و حمایت از مراقبان است.
– دلیریوم: درمان بر شناسایی و رسیدگی به علت اصلی هذیان تمرکز دارد. این ممکن است شامل مداخلات پزشکی، تنظیم دارو، درمان عفونت ها، بازگرداندن تعادل مایعات و الکترولیت ها، و مدیریت درد یا علائم ترک باشد. مراقبت حمایتی، تغییرات محیطی و مشارکت خانواده در مدیریت هذیان ضروری است.

روان پرستاری درس شیرینیه اگر به سبک واو به واو یاد بگیرید. تدریس صوتی ما رو میخوای؟ «اینجا رو کلیک کن»