مرور سریع کاوازاکی

بیماری کاوازاکی که به عنوان سندرم کاوازاکی نیز شناخته می شود، یک بیماری نادر دوران کودکی است که عمدتاً کودکان زیر پنج سال را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری با التهاب رگ های خونی در سراسر بدن مشخص می شود و به طور بالقوه می تواند منجر به عوارضی در قلب، به ویژه شریان های کرونری شود.

نام کامل این بیماری “بیماری کاوازاکی” است، که از نام تومیساکو کاوازاکی، متخصص اطفال ژاپنی، که برای اولین بار این بیماری را در سال 1967 توصیف کرد، نامگذاری شده است. اعتقاد بر این است که بیماری کاوازاکی علتی چندعاملی دارد که هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی را شامل می شود، اگرچه علت دقیق آن همچنان باقی است. ناشناخته.

تظاهرات بالینی بیماری کاوازاکی به طور معمول شامل تب بالا طولانی مدت، بثورات پوستی، قرمزی و تورم دست ها و پاها، چشم های خونی، تورم غدد لنفاوی و التهاب غشاهای مخاطی در دهان، گلو و لب ها است. در موارد شدید، می تواند منجر به تشکیل آنوریسم عروق کرونر شود که می تواند منجر به عوارض جدی مانند انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی) یا ترومبوز عروق کرونر شود.

تشخیص بیماری کاوازاکی در درجه اول بر اساس معیارهای بالینی است، زیرا آزمایش تشخیصی خاصی در دسترس نیست. با این حال، آزمایش های آزمایشگاهی، مانند آزمایش خون و اکوکاردیوگرافی (سونوگرافی قلب)، اغلب برای حمایت از تشخیص و نظارت بر پیشرفت بیماری استفاده می شود.

درمان بیماری کاوازاکی معمولاً شامل تجویز ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) و آسپرین درمانی برای کاهش التهاب و جلوگیری از عوارض است. با درمان به موقع، پیش آگهی برای کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی به طور کلی مطلوب است و اکثر کودکان بدون عوارض طولانی مدت به طور کامل بهبود می یابند. با این حال، نظارت دقیق و پیگیری با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای ارزیابی و مدیریت هر گونه مشکل قلبی بالقوه که ممکن است ایجاد شود ضروری است.